HARRIAK ETA HERRIAK

Munduan bada bazter bat (ez genuen guk

                                  sortu orduko hautatu)

gure herria erizten duguna. Eta mundu guzia da gurea

                            gure herria geurea bada.

Baina guk harri bustiak sartu genituen

                    gure boltsilo zulatuetara.

Egin genuena ez zen beti izan

                        egin behar genuena,

hildakoak eta distantziak ugalduz

                                joan ziren,

eta gure herriaren sei mila halakoa den

            mundua mugarriz pikatuta dago.

Mugetan, Henri Rousseau aduaneroak nondarrak garen

            eta noruntz goazen galdetuez gero

gure harri bustiak erakusten dizkiogu,

                          ezen eta harriak ditugu:

«Harri hau, uharri hau ikusten duzu,

                      halakoa zen gure etxea...»

Inongo lur nehurtzaileak, ez den herrialdearen

                          kartografoak gara.

Egunak atzoz bete zaizkigu, geure oinen bila

                                          gabiltza.

Gogoratzen duzu, galdu genuen aintzinako

                                        sorterri hura?

Harriak ditugu baina ez dugu herririk.

                          Harriak ditugu

boltsilo zulatuetan, baina ez dugu inon eraikiko

                          betirako etxerik.

Harriak ederragoak al dira

                                harresian?