—54—

Abereak joan zitzaizkizun zilborrera,

eztizko ur horren soinua edatera,

kantu honetatik bomitatzen den

ur-jauzi bero horretan biluzik bainatzera,

eta nik zure arpegi lasaia ikusi bezain laster

hil denaren babesera ihesegin dut,

mendi-gailurrean azaleratutako

bat bateko garrasiarekin batera zutituz.

Musikak zure omenez isuri zituen

hasperenak gaur abere bihurtzen ari zaizkizu.