BUENOS AIRES

Hiriak gogo-aldarteak dira.

Cristina Peri Rossi

Igandeetako San Telmoko merkatuan

kale saltzaileren bati enpanada bat erosi

eta hurrengo egunerako pasabidea

ahal beste urruntzen saiatzen ginen

ordu ezohikoren batean zinemara

—eguerdiko hiruretan demagun—

eta kafea ur gasdunarekin irteeran.

Ez zitzaidan agortzen hiria.

Bertakoek ere maite zuten esatea

ez dela nahikoa bizitza bakar bat

hura osorik ezagutzera heltzeko

joan eta joan eta joan eta segitzen zuten

kaleek alde guztietarantz zabaltzen

paper puska hedagarriak balira lez.

Gogoan ditut inoizko zebra-bide luzeenak.

Ibai ondoko eraikinen artetik igarotzean

sartzen zen zeru gorrikara

arratsetik gauera doan argiarena

nola esaten nion lagunari

mantsotzeko

jar genezakeela ingurua gure alde.

Eguna amaitu aurreko une hori zen dena

galtzeko sortzen den edertasuna

biharamunean klasera itzuliko gintuen

autobus karrankarira igo aurretik.