GONBITEA

Oroitzen dituzu ekainaren zain

egoten ginen urtaroak?

Hostotzetako kolore eztanda hura,

sudur-mintzetatik sartu

eta barne-pleguak

dantzarazten zituen

lurrinaren musika?

Belar izpien azkura masailetan,

zomorro, eltxo eta

otsalizarren artean?

Gogoan etxola hartan

eman genuen gaua,

elurbilduak izoztu zuen

arratseko haizearen

orratzetatik ihes?

Ahaztu dituzu gure jolasak,

ni John Keats nintzela

gaban luze harekin,

eta zu Lou Andreas Salome,

Kontxako ur hotz-minetan

bainatzen ginelarik

iraileko uda berantiarrean?

Zatoz, ahaztu

adin serioaren lotsak,

behialako izuak

eta laidotutako

bihotzaren arrangurak.

Zain daukagu

ekaineko gozotasuna,

belardi batean etzanda

elkar besarkatuz

zelaian behera

bueltaka joateko.

Izango da borda bat

tximinia beroarekin,

eta ezer gehiago,

Lou eta John bakarrik

aurrez aurre.

Berreskuratutako amodioak

dena babesten baitu,

ahulaldiak, promesak, negarrak

eta gure hezur zaharrak.