IXTEKO ORDUAN

adokinezko kale hertsiak zelatatzen ditut

isilik dagoen kantoitik

atsedenik hartzen ez duten urratsetan irmotu naiz

ausentziaren alde zaharrean ezkutatu

galtzeko beldurrik ez duten begietan gordez

hamabiak laurden gutxi dira erlojuaren antzokian

zure loaren kadentzia bera izan nahi nuke

galeraren ezpainak dastatu

gelditzen zaigun denbora tartean

barkatzeko baina itxi egin behar duela

esan dit ostalerrak manerak zainduz

nongoa naizen

eta ez naiz galderari erantzuteko gai izan

nongoagoa naizen dakidan arren