IRAIL URRUNEN
OROITZAPENAK

samatik pasatu nion dutxako ur epela

eta handik bizkarrera, gerrira eta izterretara,

berriro gora eta bular aldera bideratu nion,

handik isuri zen, bular aspaldi hustuetatik,

erreka otzan baten moduan, sabel aldera

berak esku ahurrez ura hartu

eta behin eta berriro

aurpegira eraman zuen,

gozo zegoela esan zidan niri begira,

eskertu egiten zuela freskura hori,

egun hartako sargoriak eragindako izerdiaz libratzea

bainurako xaboiaz esponja busti ostean

astiro eta leun laztandu nion azala

eta horrela goitik behera luze egin ondoren

lepo bustian musukatu nuen,

berak begiak bildu eta eskua bilatzen zidan bitartean

irail urrunen oroitzapen gozoak ekarriko zituen akordura,

masusta helduak, txakolin freskoa

eta maitearen ezpainak...

dantzarako kanta zahar baten doinua hasi zuen ahapetik

esponjaz laztandu eta berriro musukatu nuen saman,

herioak eraman baino lehenago,

gure aita zenak egingo zion bezala.