Gaua zulatzen duten ahausietan
Gaua zulatzen duten ahausietan
1987, poesia
84 orrialde
84-86766-50-8
azala: Joxean Muņoz
Edorta Jimenez
1953, Mundaka
 
2010, poesia
2006, kronika
2003, nobela
2003, saiakera
2001, poesia
1993, nobela
1991, nobela
1990, ipuinak
1986, poesia
1986, poesia
1985, poesia
Gaua zulatzen duten ahausietan
1987, poesia
84 orrialde
84-86766-50-8
aurkibidea

Aurkibidea

Hitzaurrea
Iņaki Goitioltza

Gaua zulatzen duten ahausietan

Eskeintzak

Martari

Itziarri

Autobiografia

Egunak

Luzeegiak

Gure bizitzako egun batzu

Itsasoa kristalezko goldez hildokatu

Eguzki gogorren batek

Denboraren iraganak

Goiz euritsu honetan

Epelak dira hemen arratsak

Arratsalde honetako orduak

Gutizia eta Mina

Hiltzear den argiaren odolak

Arratsalde honetako orduak

Orduok buztinezkoak balira

Zazpirak eta bost

Uztailak mertxika ilunez

Zure ezpainetako freskotasun bustia

Zure soinaren irrikaz irristatzen naiz

Hilobi profanatuak

Ez zaitut hil egingo

Horditurik gaua zure adatsean

Zure irudi hautsia berrosotzeko

Oroimeneko bide itzaltsuetan

Zilarrezko garrak, belarra leunki musukatuz

Gogoratzen ote zara ortzia eta itsasoa

Ron kolore horiskan zehar

Zure alboan Edit

Itzala jo dute izarrek

Gau zarata zoro

Itzala jo dute izarrek

Gauaren edabe iluna

Hautsi egin dira gau-eztarriaren sokak

Euria eta biok elkarregaz berbetan

Egunsentiko trenak

Bertara doan haizeak

Trenetan

Eldarnioaren laberintoaren

Eragiketa basatiak

Biri bi gehitu

Izerdi hotz han, tantok, ez ote

Erraietako amorruan txertaturiko

Inoiz

Iustizia egin nion alkoholari

Udaberriko bezperak

Imsomnioa

Hitz isilez

Logura

Lurrin urdinean zatoz

Loto lore letaletan

Soneto profanatuak

I

II

III

IV

Euskal mitologia

Berreterretxeko khantoria

Uso saldoaren itzalak

Kantu barik geratu den erreka

Kristal-muineko iratxoen

Lamiak bukatuko direla

Azkena

Irail horeila

Zeurera itzuliko naiz

Erosi: 5,71
Ebook: 3,12

Aurkibidea

Hitzaurrea
Iņaki Goitioltza

Gaua zulatzen duten ahausietan

Eskeintzak

Martari

Itziarri

Autobiografia

Egunak

Luzeegiak

Gure bizitzako egun batzu

Itsasoa kristalezko goldez hildokatu

Eguzki gogorren batek

Denboraren iraganak

Goiz euritsu honetan

Epelak dira hemen arratsak

Arratsalde honetako orduak

Gutizia eta Mina

Hiltzear den argiaren odolak

Arratsalde honetako orduak

Orduok buztinezkoak balira

Zazpirak eta bost

Uztailak mertxika ilunez

Zure ezpainetako freskotasun bustia

Zure soinaren irrikaz irristatzen naiz

Hilobi profanatuak

Ez zaitut hil egingo

Horditurik gaua zure adatsean

Zure irudi hautsia berrosotzeko

Oroimeneko bide itzaltsuetan

Zilarrezko garrak, belarra leunki musukatuz

Gogoratzen ote zara ortzia eta itsasoa

Ron kolore horiskan zehar

Zure alboan Edit

Itzala jo dute izarrek

Gau zarata zoro

Itzala jo dute izarrek

Gauaren edabe iluna

Hautsi egin dira gau-eztarriaren sokak

Euria eta biok elkarregaz berbetan

Egunsentiko trenak

Bertara doan haizeak

Trenetan

Eldarnioaren laberintoaren

Eragiketa basatiak

Biri bi gehitu

Izerdi hotz han, tantok, ez ote

Erraietako amorruan txertaturiko

Inoiz

Iustizia egin nion alkoholari

Udaberriko bezperak

Imsomnioa

Hitz isilez

Logura

Lurrin urdinean zatoz

Loto lore letaletan

Soneto profanatuak

I

II

III

IV

Euskal mitologia

Berreterretxeko khantoria

Uso saldoaren itzalak

Kantu barik geratu den erreka

Kristal-muineko iratxoen

Lamiak bukatuko direla

Azkena

Irail horeila

Zeurera itzuliko naiz

 

 

(H)Elenari

 

Inorentzat izan barik gaiztoa

erdi bi egin zidaten bihotza

sartuta bertan ankerki haiztoa

kupidagabea bezain zorrotza.

 

zelan moldatu ohi suak ezkoa

hala neu orain, bizirik hilotza;

etxetzat eman didate ghettoa

neurean bilakaraziz arrotza.

 

hilobiak bai dira hemen ttukun

bestean gaude eginda aspaldi kale,

zoriona gugandik zein urrun.

 

esku zuridun hainbeste lapur

eta gu apurren baten eskale;

ez zaituztet penaz utziko, egun.