Lapitza

Bost xentimotan erosi nuen izkinan,

aingeru trauskil batek saldu zidan;

eta zorrozteko unean

kanoi txiki eta sendoa iruditu zitzaidan.

Puskatu egin zen ideiak gainezka zituen mina

eta berriz zorroztu zuen aingeru goibelak.

Irten nintzen, hura aldean, eta brontzezko

musu batek memoriatik erauzi zidan. Adigabe,

poltsara jaurti nuen, mukizapi, gutunazal,

lore ihar, tutu koloratzaile,

billete, txartel eta turroi artera.

Noraezean nindoala, bortizki

jo eta airera bota ninduen ibilgailuren batek, eta astinaldika

zihoan nire poltsa, barruan leherkari bat zuela.