Nahikoa

Nahikoa izanen dugu

soseguzko so bat

bizi gaituen bidegurutze honek

egin dezan batasun

munduaren sinboloekin

Nahikoa izanen da

gauaren lautada horailak ibiltzea

senti ditzagun laranjondoen

izen galdu eta egarri

aspaldian aseezinak

Urrun dauzkagu ezpondak eta

oroimenaren herdoilak ukatu

egiten dizkigu losintxak;

jada urrezko murru hauen loan

inular gara edo azken kondena

iragarrien hondamendi;

baina ziurtasun hura

—ez amets ez lamara—

herri bat izan ginenekoa

ez digu traizio baten

musu-zistadak ere ebatsiko

w1990