Eguberritako kontu beltza

Amak esaten zidan baina nik ezezkoa itsua nire tortura.

      Otamendiko pipiak jotako jauregi armarriduneko

      maizterrengana ez hadi ingura.

Gau hartan berriro anima tormentatua oliadura hartu arte

      horditua oldar txeposoa erori hintzean nortasun

      agiririk gabe betiko erruan estropozua harrizko

      kanpo lehorreko irlote parean.

Ganbara okaztagarrian hire herio aurpegia irakurtzen

      zekitelakoan heuzkan zain babuak.

Errielak lepahezurra kolpatu zian ordurako gauzak ez

      ziaten enkajatzen Aizkora batek gizartearen arauak

      apurtu zizkian.

Isatsdunak Paradisutik uxatu gintun.

Ikus ezean ez dakik sukalde hura baino badituk ikuilu

      frango garbiago.

Ze jende eta ze bizi moduak atso mozkorra balantzaran

      etxeko nagusi egoskorra eromenean seme inozoak

      alabak putak eta tripako minaz hildakoa txima

      guztiak erroetatik aterata. Betidanik 20 Km.

      geratzen zitzaizkidaan untziratzeko emeen ortuan.

Ze arraroa! amarraturik egon eta joatea biak bat hituan

      nabigatzen zetorrean nire nia arren ameskaiztoa. Bost

      langa dizkik gartzel hark imandua aurrenekoa

      okerrena

distira gabeak gainantzerakoak ez hadi irten azkenekoa

      nolakoa

den frogatzera infernu hartatik ez zegok tornatzerik.

Gure itzalak horma haien kontra printzatu genizkian ez

      ginenok.

Ez hadi haruntza abia doilorrak aiztoz neurtzen dituk

      han Tira ezak faka herdoildutik, hi!

Amak esaten zidan baina nik ezezkoa itsua ene tortura

Gizatxarra berriro hamarrera.

w1991