Poesia kaiera
Poesia kaiera
2001, poesia
64 orrialde
84-95511-29-0
Jon Mirande
1925, Paris
1972, Paris
 
 

Akelarre

 

Kanpoan gauerdi

horstoen firfira

—auhen bat dirudi.

Izarrak non dira?

 

Kanpoan iluna:

nehon ez argirik,

ikara, iluna,

zuziena baizik.

 

Aker hil bat datza

bere odolean.

Sorginak dabiltza

leize hozpeletan.

 

Datorkeieneko

urrezko tronu bat

su-aurrean dago

Aingeruarentzat.

 

Sorginen leizean,

lizun, biluts-gorri,

biloak haizean,

neska bat dantzari...

 

Oi zu neska lerden

oin-beso arinak,

zugan du atseden

Satan nagosi onak!

 

Jo 'zazute txistu

eta danbolinak,

egizute kantu

gauazko Reginak:

 

«Argi-Ekarlea,

goresten zaitugu.

Geure zaintzailea,

gaur hel zakizkigu!»

 

Emeki, poliki,

sugarrak dira hil,

gau beltzak baitaki

dela goiza hurbil.

 

Sorginak itzali,

dantzak amaituta.

Oilarren azali

ezagun... Goiza da.

 

w1950