Poesia kaiera
Poesia kaiera
2000, poesia
64 orrialde
84-95511-14-2
Gabriel Aresti
1933, Bilbo
1975, Bilbo
 
2000, poesia
1986, poesia
1986, poesia
1986, poesia
1986, poesia
1986, poesia
1986, narratiba
1986, antzerkia
1986, poesia
1986, narratiba/antzerkia
1986, saiakera
1986, denetarik
 

Ezkutu banatan saltzeko bertsoak
(Zatia)

 

Nire grazia Aresti da ta ez nintzaden Oliteko

Adanen kontra asmatu ditut hamaika moral etiko

Izan ditezen iraunkor eta gainera monolitiko

Euskal garbian kantatzen ditut mila bertso politiko.

 

Nire grazia Aresti da ta paratu naute aparte

Niri lotzeko borrero hoiek kate lodia dakarte

Libertatea lortzeko gerran hartu nuelako parte

Baina isilik ez naiz egonen judikatzen nauen arte.

 

Nire grazia Aresti da ta hau da nire desgrazia

Nolaz igarri jakin gaberik gertatu zaidan pasia

Ez nintzen izan libertatea gaitz-erizteko hazia

Eta birritan egon naiz grina horri ukat-arazia.

 

Nire grazia Aresti da ta hau da azken abisoa

Ze odisea Aresti bati munduan pasadisoa

Ez dakit nola gustatzen diren ogia ta txorisoa

Gurea baita alimenturik gabeko paradisoa.

 

Nire grazia Aresti da ta galdu nuen kanorea

Itsurik nabil airean nola Anbotoko seinorea

Ez dut ikusten zuzenbidea eskatzeko tenorea

Legami ferdez altzatu dute ogi onaren orea.

 

Nire grazia Aresti da ta jaio nintzen jentartean

Primutasuna eduki nuen fameli prestu batean

Dilista-plater batean saldu nuen modu politean

Nigatik barre eginen dute denporen errematean.

 

Nire grazia Aresti da ta kendu didate gloria

Nitzaz hedatu dute munduan gezurrezko historia

Laidatu naute nola bainintzen aingeru bat eroria

Aldare berri hoietan dago ahardien hiloria.

 

Nire grazia Aresti da ta grazia honi darraika

Nire izenak haren graziak diradelako hamaika

Antilletatik entzuten da nork jotzen duen balalaika

Federazio batez biltzeko Kuba Haití ta Jamaika.

 

Nire grazia Aresti da ta izan naiz obediente

Adan motzaren aurrean beti portatu nintzen prudente

Egun batean aldatu nintzen uste gabe terrepente

Modu gaitzean kantatzen ditut mila bertso diferente.

 

Nire grazia Aresti da ta grazia oso gorengo

Nire parera dator bakarrik Josepetegi Belengo

Hura bezala aldar batean mirakuluan banengo

Euskalerriko libertatea lortuko nuke aurtengo.

 

Nire grazia Aresti da ta hau da nire enplegoa

Adan motzaren graziaz eta tristurazko bulegoa

Oso merkea izan da beti beraren entelegoa

Ez du ikusten bion artean daudela mila legoa.

 

Nire grazia Aresti da ta ba diotsat Pasternaki

Larru horiak lortu duela ehun mila miloi saki

Lekuko dago zauri bizian soraioan Nagasaki

Blanco xurien arraza horrek okerbideak ba daki.

 

Nire grazia Aresti da ta hauxe duzue pronua

Neurtzen duena aldia eta denpora eta kronua

Astiro eta politki dakust eternoaren tronua

Bertso batean iraul dezaket beti guztien dornua.

 

Nire grazia Aresti da ta neronek indar sendoak

Egun bi beso hauetatikan izan dirade kendoak

Lege berrian jarri dituzte fortunazko emendoak

Meza batekin ebakitzeko urteko dibidendoak.

 

Nire grazia Aresti da ta grazia siku ta lior

Eta grazia honek gloria ekarriko dit derrior

Hiru errege mago datortza eskuan mailu ta zior

Nire etsaiak dirade Kaspar Baldasar eta Beltxior.

 

Nire grazia Aresti da ta nabil erbia bezala

Ez dut korrikan orain eginen ez hola eta ez hala

Adan zikinak pozoiarekin mundua busti dezala

Nire ezpainak ba daki zer den haren zapore gezala.

 

Nire grazia Aresti da ta nun dira nire eskinak

Herri honetan niri ukatu zizkidaten gatz-ozpinak

Edonundikan ikusten ditut oso jente zipriztinak.

Haien buruak jo baitzituzten Txarlesek eta Kristinak.

 

Nire grazia Aresti da ta Simon Magoren alkimi

Isiltzen naute kantu ozena ez dezakedan inprimi

Odol gorrizko izerdi lodiz bekaturik erredimi

Aire hotzean beraien kontra ezpatarikan eskrimi.

 

w 1964