—101—

JON MIRANDEri

Paris, 1953-III-4

        Adiskide min:

        Oro akituta nago, ezartarako ere adore ta kemenik gabe. Ezin jin izan nintzen damuz, nexkanegunez zure etxerat. Egun artan bertan, ene Lisboako adiskide bat etorri zitzaidan egalontziz, eta arrezkero arekin okupaturik ibili niz. Oraindi emendi da, bainan gaur, zorionez, aldebat utzi dut eta ene lanetara etorri naiz. Biziki aspergarria da onela ibili beharra. Barkatuko didazu, beraz, larunbatez zuregana ez joana, nik nahi nuen bezala. Gainera ezin izan nizun postaz adieraz, berantegi baitzen Lisboako telegrama artu nuenean.

        Emen dut Bocaccio-ren Decameron osoa edizino apain eta garbi baten egina, jatorrizko izkeraz, ots, italieraz. Eun «nobela» edo eleberri. Euskerarat itzul nahi bazenituke, zure eskuetan utziko dut liburu ori. Erromatik adiskide batek igorri dit.

        Lenagoko batean Fagoagaren eskutitz bat ukhan nuen. S.O.S.ka datorkit, euskal idazlanak urgentki eskatuz. Zuri ere bertze ainbertze erraiteko eskatzen dit. Nerez, bi lan igor dizkiot, bata gu bion arteko elkar-izketa eta bertzea Hiribarrenen Eskaldunac-i buruz egin dudan idazlantxo berri bat. Zure «Euskaldungoaren etsaiak» ere biali nion. Ez dakit argitarako dunetz, ez du bada Fagoagak politikarik maite. Bear bada euskaraz dagoalako balaiteke ekhoiztea.

        Zure politikari buruzko bide berrietaz, ez dut oraindio erabagi sendorik ar. Ortarako gizonki ta barrenki barnera bil-bearra daukat. Zoritxarrez egun auetan barreatuegi ibili natzaizu, eta ene zentzunak ezin bil izan ditut, meditazino sakon baten ausnarrean ene zentzumenak oro pulunpatzeko. Ori ere egingo dut. Erabagirik artzekotan, ez nau adiskidantzak garraituko. Ondo diozu, adiskidetasunak ez dizkigula ez begiak ez adimenik lausotu behar.

        Al Liamm-entzako lanez, deus, nerea landa. Leizaolak ez dit deus ere lenago esan nizunaz gaineratu. Oraindik ez du idatzi. Zirikatu dut berriz ere, bainan itz onak bertzerik ez dut jaso. Gure jendea baino idazteko alperragorik, Zululandian ere ez... Inoiz gure eskubideen jabe izatera eltzen baldin bagera, aurtzarotik gure nexka-mutikoak idaztera oitu bearko ditugu.

        Pena dut, Musak arrotz dabilzkizulako. Sareen bat eda bearko diezu noizbait biltzen ote dituzun berriz ere. Udaberriz, lur-ama lore botoinez jazten denean, zure olerki bilduma ere atera bear dugu. Akiozu bada, Musa-bilketan.

        Ez diot oraindik Zaitegiri erantzun. Baditut emen E.-Gogoarako idatziak zenbait lan. Ez dira balio andiko, uts-uneak betetzeko ozta.

        Ikusirik duzu, dagoneko, E. Deyan argitara dizudan zure itzulpentxoa. Ez diot izenik jarri, aurren izkiak baizik. Ez zakit orregatik samurtuko.

        Agur adiskide, eta laster artio. Jainko guzialduna zurekin biz.