—1882 Sara—

Ikhazkin mendian

Piarres Ibarrart

Airea: Muthil zaharra...

                        1

Gazterik hasi nuen gogoa alhatzen,

Bakezko estatua zein othe zaiteken;

Ez bainuen kausitzen egonez herrian,

Hortako jarri nintzen ikhazkin mendian.

                        2

Urrikari nautenak dire enganatzen:

Urrikalgarriago ditut ezagutzen,

Bake osoa nun da hekien artian?

Ni hartaz gozatzen naiz ikhazkin mendian.

                        3

Jaun onari diozkat eskerrak bihurtu.

Lagun zoro hetarik bainaiz aldaratu.

Beude beren atsegin galkorren erdian!

Prestuki biziko naiz ikhazkin mendian.

                        4

Mendiko ur xirripak dohaz erasian;

Xori, xoxo, epherrek... kantatzen sasian;

Urso-ihiztariak arbolen gainian...

Nola trista naiteke ikhazkin mendian?

                        5

Igandetan mezara menditik naiz jausten;

Jainkoaren manua hola ez dut hausten,

Egun hura gozatuz ahaiden erdian!

Gero aste guzia ikhazkin mendian.

                        6

Zapetain, sastre, harotz, zurgin eta hargin,

Hek, hirian lanean igandearekin,

Astelehena besta, gero min burian!

Ni zuhur eta sano ikhazkin mendian.

                        7

Gizon gazte, lorios merkhatukaria,

Jan-edan onen zale eta jokharia,

Ontasunak horrela goaten direnian,

Erranen duk: "Hobe zen ikhazkin mendian!"

                        8

Ene anaia goan zen Amerikan barna,

Laster zerbait eginik uztekotan lana;

Egun bezein aberats zen sorthu zenian!

Hobe lukela dio ikhazkin mendian.

                        9

Lili-arrosa hainitz bada bazterretan,

Gaztien xoragarri herri guzietan;

Ez naute enganatu ni orai artian;

Lorerik gabe nago ikhazkin mendian.

                        10

Igande bestetan dut garbitzen larrua;

Plazara naiz agertzen ongi aphaindua;

Arrai dut arpegia, hitz onak mihian,

Nork ezagut nagola ikhazkin mendian!