—1881 Irun—

 

Elkar gaitezen denok napar-euskaldunok!!

 

Klaudio Otaegi

 

                1

Urez aronzdik iskribatzen dit

Anai batek penaturik

Luma kamutz bat artu duela

Biotza erdibiturik

Gure ibarrak ikus ginuzen

Txikitan lorez jantzirik

Eta egiaz-dio, arkitzen

Dira orain igarturik?

 

                2

"Mendi guziak poztzen zituzten

Burni-ol eta errotak:

Mendi-oinetan jaiotzen ziran

Iturri eta errekak;

Arkaitz eta oian itxietako

Enara erretxinolak,

Zinez diote, oraindik ere

Dagoztela mututuak?"

 

                3

"Sinis litezke euskal-erritik

Dakartzkiguten berriak,

Esanaz: oso lurperatuak

Daudeztela baserriak;

Umezurtz baten gisa guraso

Gabe mendi ta erriak,

Uztarripean, inoiz ez ta gaur,

Zaukazkitela atzerriak?"

 

                4

"Artizarraren argia baina

Garbiagoko umeak!

Biotz berako neskatx lirainak,

Lenago pozez beteak!

Orain urtuak arkitzen dira,

Noski, negarrez tristeak!!

Dizkielako eraman beren

Auzoko galai gazteak!"

 

                5

"Gure biotzak pozez bete oi

Zituzten artzaien kantak;

Gure gogoko ezpata, makil,

Pordoi eta eskudantzak;

Pilotapostu, palanka joku

Eta koplarien pestak,

Aztu al ziran bet betiko

Gaitzik gabeko jolasak?..."

 

                6

"Arkitzen dira euskal-erriko

Arriarma danak berez,

Gure aitonen dinbere ederrak

Estalirik sare beltzez?

Eta ala ere nor bere dabiltz

Alkar ikusi ezinez

Gure anaiak zuribeltzkeri

Galgarriak utzi ordez!"

 

                7

"Erromak izan zuen podore,

Omen eta patu onak;

Bere ontzidi, ekersitu ta

Kapitanik azkarrenak.

Ondatu ziran aitz orietan

Zeudelako euskaldunak

Gure Lege ta zorionezko

Oitura zarren zai danak".

 

                8

"Baina, aek, ai! sesio gutxi

Izandu zuten etxean

Ibil gaberik errierta ta

Mokoka beren artean:

Etsai gogorrak mendietatik

Botatzen zituztenean,

Ama maiteren magal gozoan

Bizitzen ziran pakean".

 

                9

"Etzuten aek aundinai eta

Kutiziarik ezagutu:

Etzizkioten jaioterriri

Sekula ere ukatu

Beren ondasun eta odola

Ziranenan arkitu

Aitorrek utzi zizkigun Lege

Jakintsuak estu estu".

 

                10

"Arranotzarrok bezela libre

Mendietan bizitzeko

Etziran inoiz besteren juan-

Etorrietan nastuko;

Or konpon bitez beuden artean

Erdaldunak sekulako.

Utzi ez keroz pakean guri,

Zioten emen betiko".

 

                11

"Sentitutzen ez dezute, bada

Biotzaren barrenean,

Esaten: —arren bildu gaitezen,

Jainkoaren izenean.

Lau Probintziak bat eginikan

Erri maiteren onean?

Edo zaudezte etsai gogorrak

Larrua kendu artean?"

 

                12

"Dirudizute Jaunak eskutik

Lajarik zaukazkitela!

Penitentzia juduen gisa

Egin bear dezutela!

Alde aldean esan liteke

Lotargitan zaudeztela,

Esna zaitezte, errukienak,

Galdu zerate bestela!"

 

                13

"Azkenik kendu nai dizkitzute

Dezute doai bakarra,

Mundu guziko jakintsuak nai

Dioten izkuntz ederra:

Irme itxeki, ez inoiz aztu

Gure mintzoera zarra,

Ori da gure Aitalen aen

Azgarri biurrezkorra".

 

                14

"Oraindik ere nai dituzute

Galdu indarrak alperrik

Zuen arteko iritzi txarrak

Alde bat utzi gaberik?

Ez dakizute, zorigaiztoro

Ez dala Ebroz aronzdik

Gure Lege zar maitagarriak

Ikusi nai dituenik?"

 

                15

"Orra zer diran mundu onetan

Gizonaren txurkeriak:

Ama maitea minez dago ta

Ezpaita ta kutiziak.

Zerengatikan esanez dauzka

Alkar ezin ikusiak,

Bere semeak oapurutik

Apartatuak guziak".

 

                16

"Baina ez, ez naiz ondo mintzatu,

Zeren badira semeak

Beren iritzi on edo txarrak

Utzi dituzten umeak,

Ikusirikan sendatutzeko

Amaren gaitz doakabeak,

Betiko aztu bear dirala

Iragotako nasteak."

 

                17

"Badira seme azkar, alaiak,

Federik bizirenakin,

Bildu diranak Amari kontu

Egiteko asmoakin:

Bildur gaberik leiatzen dira

Gaur luma satar batekin

Bigar menturaz leia litezke

Askoz zorrotzagoakin".

 

                18

"Ez dakizute, Jaungoikoaren

Esaera jakintsua,

Au da: —dierri berezi dana

Izango da larrutua?

Aztu zaitzute beti izan dala

Eleizaren zimendua,

Maita ezazu aurrena Jauna,

Gero lagun projimua?"

 

                19

"Ez diozute, bada barkatu

Bear batak besteari,

Ainbeste kalte egin da gero

Zuen Ama maiteari?

Ai! aski ez da, ez, esatea

—Ez naiz izan pekatari...—Guziok

egin dizkiotzute

Okerrak maiz ta ugari".

 

                20

"Bazekizute zuen anaiak

Zeinen triste dauden emen

Ikusirik ez diozutela

Amari begiratutzen!

Erdiak bedeik etzeratela

Aren izkuntzaz mintzatzen!

Oroitza utzak ai Ama ona!

Gaitu oso lotsatutzen!..."

 

                21

"Zer nai dezute, irrintziren bat

Mendi muinoren batean?

Oju estu bat, itz egoki bat

Gure izkuntz ederrean,

Entzungo dana erri, baserri,

Iskinik urrutinean?

Nai dituzute piztu arazi

Gargorri aek gauean?"

 

                22

"Ez da bearrik. Orra Irunen,

Orra Bilbaon bandera;

Zoazte danok, zuri, beltz, gorri,

Danok azpian jartzera;

Zabaldurikan arkitzen baita

Ebrotikan Igerrera;

Napar pizkor ta euskaldun azkar

Denak an kabitzen dira".

 

                23

Eskatzen dana, ez da besterik,

Guzion alkartasuna:

Napar ta euskaldun, aitorren seme

On guzien batasuna:

Oraindik ere Ama maiteak

Izango du osasuna

Eta etxean libertadea

Eta zoriontasuna.

 

                24

Bildu zaitezte bada korrika

Astintzeko uztarria,

Zorigaiztozko itzaldi artan

Somorrostron ezarria:

Urraturikan arkitutzen da

Lege zar maitagarria,

Zizpiroz daude Ama-umeak,

Lantuzka jaioterria!

 

                25

"Ez diozute guziok berdin

Nai Fuero jakintsuari?

Ikuserazi ez diozute

Lendik mundu guziari,

Zoriontasun mueta danak

Zituzutela ugari,

Eskerrak zuen oitura eta

Erlijio Santuari?"

 

                26

"Jaunak argitu ditzala orko

Zenbat umeren begiak,

Euskal-errira, beste lan gabe

Gure etsaiak biraliak.

Zuen tartean erein ditzaten

Belar gari galgarriak!

Baita, zuen gain aberastutzen

Dabiltzan merkatariak".

 

                27

"Baina txit gutxi dira noskiro,

Orrelakoak, txit gutxi,

Jaioterriren ona inondik

Nai ez dutenak ikusi.

Aurrera! bada, Napar ta euskaldun

Fuero zaleak, ez etsi;

Zabaldurikan arkitutzen dan

Estandartea, ez utzi."

 

                28

"Egiak beti egin izan du

Leku alde guzietan:

Alkartasuna dala indarra

Dakigu antzinetikan:

Nor bere alde bazabiltzate

Alkar ikus ezinikan,

Ez da paltako aritz arbola

Txetutzeko ekaitzikan".

 

                29

"Orra bada non daukazkitzuten

Gurutzea eta arbola.

Uztarrituak arkitzen dira

Senar-emazte bezela:

Zuen anean etsairik bada

Ebroz aronz dijoala

Erdaldunakin Makiavelon

Papera an egin dezala..."

 

                30

"Eskerrak diot ematen gure

Anai maite, prestuari,

Nai diolako ainbeste bere

Ama maitagarriari.

Baina etzaitez batere estutu,

Baditu umeak ugari

Erne daudenak begira, bildur

Gaberikan etsaiari".

 

                31

"Alper alperrik egingo ditu

Aleginik aundienak

Berezituak iduki naian

Napar eta euskaldunak:

Besarkatuak biziko dira

Emendik aurrera danak,

Oraindik intza izan dezaten

Arbola santuren zainak".

 

                32

Ezpada sortzen erriertarik

Berriro gure artean.

Oraindik ere izan liteke.

Usterik gutxienean.

Arkitutzea gure Lege zar

Jakintsuen itzalpean.

Gure Aitalen zarrak bizitu

Ziraden era berean.

 

                33

Naisi gaituzte, ustez aituko

Dalako gure arraza;

Baina ori da zeruko izarrak

Kontatzea bezin gaitza.

Portxaz moldatzen diran erriak,

Oial nabarraren gisa,

Izaten dute iraupen gutxi,

Urratzen dirade aisa.

 

                34

Orrengatikan alkartasuna

Nai genduk euskal-errian,

Ala emen non Lapurdi eta

Suberorekin Prantzian:

Izkuntza bera duten mendiak

Jakintsuon iritzian,

Gaur edo bigar batuko ditu

Jaungoikoak etxadian.

 

 

 

 


Anton Abbadiaren Koplarien Guduak

 


www.susa-literatura.eus