—1878 Sara—
Larrungo mendia
Agustin Etcheverry
Airea: Gernikako arbola
1
Nahi lukenak egon
Bazterrei begira,
Jan dadila behin
Larrungo mendira.
Ez da nahi baduzu
Gora den kadira
Bainan handik behatuz
Inguru guzira
Ezin sinets ahala
Lekhu ageri da.
2
Uda alderat geroz
Larrungo mendiak
Egun guzian ditu
Bisita berriak,
Han deskantsatzen dire
Ikhusketariak.
Largabixta luzetan
Hedatuz begiak,
Handik ikhusten tuzte
Urrungo herriak.
3
Larrundik zoin den eder,
Goiz egun xurian
Eguzki altxatzea
Distira guzian!
Ikhusten dire urak
Zilhar idurian,
Hainbertze herri xuri,
Haranen erdian.
Oi! zer begien besta
Larrungo mendian!
4
Liho pezaren pare,
Guziz da ederra
Larrundik ageri den
Itsaso bazterra.
Hainbertze arrantzale
Untziz dabiltzala.
Hetako marinelek
Larrunen bizkarra
Hain maite dute nola
Norteko izarra.
5
Larrungo harroketan
Ez da agorterik,
Ithurria sortzen da
Zilho orotarik.
Guti daitake ere
Ur hobeagorik,
Bada hurrupatzaile
Belhaunikaturik,
Edateko baitire
Bordele utzirik.
6
Berriz ez aipha Larrun
Bazka harrietan:
Zonbat Larrungo harri
Dorre zubietan!
Ez baita biziotsa
Nihoizko urtetan.
Ere, abere batek
Larrungo bazketan,
Notha guti dakarke
Gibel-erraietan.
7
Famatua izan da
Larrungo kapera,
Zoinetan apeztto bat
Bizi baitzen bera.
Saratarrentzat hura
Zer argi ederra!
Bozik igaiten ziren
Zerbeit ikhastera,
Jatekoz kargaturik
Larrungo gainera.
8
Zeru zolaren eta
Lurraren artean,
Zer bakezko lekhuia
Larrungo gainean!
Zer gerlako lekhua
Denbora berean!
Zonbeit gerlari handik
Mende hau hastean
Larrun ereman zuten
Beren bihotzean.
9
Lehen Larrun bere
Lau herri maiteak,
Urtetik bazoazkon
Sinestez betheak.
Han ziren, han ikhusten
Fedezko jendeak,
Kaperarat bilduak,
Lauen gurutzeak,
Handik ziren egiten
Zerurat galdeak.
10
Larrunen lau herriak
Mugen arabera
Dire: Urruña, Sara,
Azkain eta Bera.
Sararen egiazko
Geriza da bera;
Biltzen zauzkon galernak
Gaineko parera
Larrunek bolhatzen tu
Saraz bertzaldera.