—1864 Sara—

 

Ezkontzeko hitzaren gainean

 

Joanes Etcheto

 

Airea: Neskatxa gisako batez...

 

              1

Neskatxa gisako batez

Gizon gazte bat suertez,

Agradatu zen zin-zinez,

Eta huna zer diskursez,

Mintzatu zen hitz batez,

Huraxe poztzat beharrez.

 

              2

Ezkongai ona zirade,

Hala nukezu ni ere,

Baldin plazer bazinuke

Izatea neure jabe

Ekharria nindaiteke

Izatera zure jabe.

 

              3

Nahiz moltsaz arin naizen,

Adin ona dut bederen

Urtheekin dut ikhasten,

Izpirituki mintzatzen,

Bai et'ere nuzu hasten

Geroaz ongi pentsatzen.

 

              4

Ni banaiz bizitorea,

Deithu naiteke urhea,

Neurekilan bizitzea

Ez duzu gauza dorphea,

Nerekin daite bakea,

Bai eta unionea.

 

              5

Zuk baduzu izpiritu,

Bai et'ere jujamendu

Zuk eta nik behar dugu.

Konjunki elgar aditu.

Orai arte badakizu

Nola naizen gobernatu.

 

              6

Beraz zure baiarekin,

Behar dut solasa egin,

Zure burhaso maitekin,

Bai autoritateekin.

Dugun bethi ontsa egin,

Bihotzak junta bozekin.

 

              7

Neskatxak izpirituki

Errepusta preposari

Eman zioen onheski,

Eta hunela zen hasi:

"Mundu huntan graziari

Behar dugu ihardetsi.

 

              8

Baldin hala balin bada

Zur'eta neure dohaina,

Konplitua dadiela,

Bainan ez gaiten engana.

Adreza gaiten zerura,

Aita guziz ona gana.

 

              9

Biak esposatzekotan,

Behar dut ait'amer'erran,

Haukiek onhestekotan,

Nahi dut fedea eman.

Huts eginez phondu hortan,

Nindaiteke maiz penetan.

 

              10

Gisa hortako pareak

Dire ongi ikhasiak.

Holakoen burhasoak

Deithu daitezke prestuak,

Zeren heien berthuteak

Umez diren agertuak.

 

 

 

 


Anton Abbadiaren Koplarien Guduak

 


www.susa-literatura.eus