1862 Urruña
Nere etxea
Jean Baptiste Elissamburu
1
Ikhusten duzu goizean
Argia hasten denean,
Menditto baten gainean,
Etxe ttipitto aintzin xuri bat,
Lau haitz ondoren erdian,
Xakur xuri bat athean,
Ithurriño bat aldean,
Han bizi naiz ni bakean.
2
Nahiz ez den gaztelua,
Maite dut nik sor-lekua,
Aiten aitek hautatua,
Etxetik kanpo zait iduritzen
Nonbeit naizela galdua,
Nola han bainaiz sorthua,
Han utziko dut mundua,
Galtzen ez badut zentzua.
3
Etxean ditut nereak,
Akilo, haitzur, goldeak!
Uztarri eta hedeak,
Iazko bihiez ditut oraino
Zoko guziak betheak,
Nola iragan urtheak
Emaiten badu bertzeak
Ez gaitu hilen goseak.
4
Landako hirur behiak
Esnez hanpatu ditiak,
Ahatxe eta ergiak
Bi idi handi, kopeta zuri,
Bizkar beltz, adar handiak,
Zikiro, bildots guriak,
Ahuntzak eta ardiak
Nereak dire guziak.
5
Ez da munduan gizonik,
Erregerik ez printzerik,
Ni bezein urusa denik,
Badut andrea, badut semea,
Badut alaba ere nik,
Osasun ona batetik,
Ontasun aski bertzetik,
Zer behar dut gehiago nik?
6
Goizean hasiz lanean,
Arratsa heldu denean,
Nagusi naiz mahainean,
Giristino bat ona dut hartu,
Nik emaztea hartzean,
Ez dut mehe egunean
Sarthuko uste gabean
Xingar hezurrik eltzean.
7
Piarres ene semea,
Nahiz oraino gaztea,
Da muthiko bat emea,
Goizean goizik bazken erdira,
Badarama arthaldea,
Segituz ene bidea,
Nola baitu egitea,
Ez du galduko etxea.
8
Ene alaba Kattalin,
Bere hameka urthekin,
Ongi doha amarekin:
Begiak ditu, amak bezala,
Zeru zola bezin urdin,
Uste dut denborarekin,
Oraiko itxurarekin
Andre on bat dion egin.
9
Ez dugu behar lurrean,
Ongi bizirik etxean,
Utzi laguna gosean,
Ez du beharrak sekulan jotzen
Gure etxeko athean,
Non ez duen mahainean,
Otruntza ordu denean
Lekhu bat gure aldean.
10
Ene andrea Maria,
Ez da andre bat handia,
Bainan emazte garbia,
Irri batentzat badut etxean
Nik behar dudan guzia,
Gald'egiten dut grazia,
Dudan bezala hasia,
Akhabatzeko bizia.