—1860 Urruña—

Soldagoatik eskual herrirat

Tomas Elissalde "Ainhoarra"

                          1

Zorigaitzez egun batez zortheak atzemanik,

Nere burhaso zaharrak nigarretan utzirik,

Soldado nintzela bada harmetan paraturik,

Ninduten urrun eraman, urrun Eskual-herritik.

                          2

Sor-lekhutik urruntzea zoin den lastimagarri!

Maite guzien uztea, oi zein erdiragarri!

Nik ez nuke sekulakotz adios erran nahi

Ez nere etxekoeri, ez Eskual-herriari.

                          3

Laster igorri ninduten Afrikaren barnera;

Laur urthe han egon eta deithu Italiara;

Lekhu orotarik bethi hegalekin bezala,

Gogoa zaitan airatzen arin Eskual-herrira.

                          4

Italiako lurrean sartuz geroz Frantsesak,

Oi, nolako sarraskiak! Oi, zer gizon galtzeak!

Odol-hibaiez dirade han gorritu bazterrak,

Holakorik ez dezala ikhus Eskual-herriak.

                          5

Burhaso gaixo hoitarik semeak galdurikan,

Zenbatak ez dire jarri auhenik minenetan!

Gure Jainko zerukoak hoin bihotz-min handitan,

Beira gaitzal-erortzetik, guziz Eskual-herrian.

                          6

Eskualdunen omenari ez diot egin ukho,

Nere sabre-baionetak, maiz agertu lekhuko;

Solferinon kolpaturik zioten gehiago

Ez nintzela ez bizirik, ni Eskual-herrirako!

                          7

Atsulaiko bizkarrean Ainhoako kapera,

Handu nere ama onak othoitz egin ardura,

Aingeruen Erreginak bidal nezan etxera,

Bizirik eta osorik ekhar Eskual-herrira.

                          8

Nere ama entzun duzu, oi Andre amultsua!

Azken hatserat nindagon jadanik hurbildua,

Zuri esker baizen ez dut nik beiratu bizia,

Zuri esker ikusi dut berriz Eskual-herria!

                          9

Mundarraingo mendi hori bethi kopeta gora,

Ikhusteak phizten deraut bihotzean pilpira,

Italiako lurretik eri nintzen athera,

Bainan sendatu heltzean gure Eskual-herrira.

                          10

Irriskuak iraganik trankil orai etxean,

Hauxe diot Jainkoari galdetzen azkenean:

Bizi nadin hainitz urthez aitamekin batean

Nere egunak higatuz Eskual-herri maitean.