—1858 Urruña—

Gure andreak denak krenolin

Leon Elissamburu

Airea: Hau da ikhazketako mandoaren traza

                  1

Bertsuak nahi ditut orai athera,

Ixilik banindago banuke pena,

      Baina neke da!

Krenolinaz baizikan solasik ez da,

      Hauxe da besta

Satanek etzezaken bertzerik pentsa.

                  2

Andreak eman zaizku Krenolinetan,

Beharragorik etzen familietan,

      Geihenetan,

Horrek onduko gaitik gure zorretan,

      Botikak hetan

Akabo, eroriak gaituk errekan.

                  3

Hamalau berga oihal ez duk itsusi,

Krenolina batentzat ez dela aski,

      Ez gaituk gaizki;

Moda hori lehenik nork du ikhasi,

      Egiten hasi,

Paga nezakek ongi nor den banaki.

                  4

Batzuek aise eta, bertzeak nekez,

Bazterrak bethe dira, bai, krenolinez

      Gauza ederrez!

Gupela bezain zabal dira beherez,

      Konkorrak gainez!

Gorde behar litazke jenden ahalkez.

                  5

Iragan egun batez, zen Komedia,

Plaza baten erdian ikhusgarria,

      Hango irria,

Andre bat zen piayaz joan nahia,

      Ezin abia!

Karrosan etziron sar gibel aldia.

                  6

Postillon bat Kaskoina, juramentuka,

Bethi krenolinari eskuz pusaka,

      Diu bibanka:

Zenbat ehun puskez dun egina hanka,

      Hori dun arkha!

Karrosan ez haiteke hola enbarka.

                  7

Lehen mintzatzen ginen gu alkharrekin,

Arthoz ezin asea zela gurekin,

      Bazen zer egin,

Orai gure andreak denak Krenolin

      Alabak bardin!

Nola hari zaizkigun nork diro jakin.

                  8

Urguilu, Malurosa, hi habilana

Guri eman arazten hainbertze pena,

      Bai eta gerla

Krenolinak emaiten balauk orena

      Hilen haizena,

Gal dadien bethikotz hire izena.