Susa-ko liburuak

TAMARIUS

Ahir

vaig veure de nou

els tamarius de baix d'Etxe Pherdia.

Tinc trenta-set anys

i aviat

en compliré trenta-vuit

tan bells com

tots els tamarius de Biarritz i Usategi,

com tots els tamarius

esvelts i fràgils

que es fendeixen d'energia i desig de viure,

petits i vius

lligats amb terra i resina negra,

condemnats a morir: elegants, bells, amples i dèbils.

Avui,

en recordar tots aquests tamarius,

quan tinc trenta-set anys

i estic a punt de complir-ne trenta-vuit,

quan en aquest 1 de desembre

el sol entre boirines llueix en la mar,

he pensat de nou en l'amor i en la vida,

perquè viure és fendir-se d'amor,

pansir-se com un drap vell,

com aquests viatges en avió a Amèrica per sobre de l'Atlàntic plens de grans esperances

i acabats amb fatiga

pel soroll, per la falta d'espai, per no poder apropar-se a l'altre,

per tants obstacles i excuses.

Avui,

quan estic a punt de fer trenta-vuit anys,

en recordar els tamarius,

m'he adonat una altra vegada

que

passats mil anys

l'aigua continuarà sempre el seu camí.

TAMARINDOAK

Atzo, / Etxe Pherdiaren azpiko tamarindoak ikusi nituen / ostera ere. / Hogeita hamazazpi urte dauzkat eta / luze gabe / hogeita hamazortzi beteko ditut, / Biarritzeko eta Usategiko tamarindoak oro / bezain ederrak, / saparen kemenaz eta biziguraz / arrakaltzen diren tamarindoak oro / bezain lirain eta indargeak, / ttiki eta biziak, / lur eta lika beltzez lotuak, / hiltzera kondenatuak: tamarindo sotil, zirats, zabal eta / ahulak. // Egun, / itsasagerreko tamarindo horiek oro gogoratzean, / hogeita hamazazpi urte dauzkadala eta / luze gabe hogeita hamazortzi betetzeko nagoenean, / lainoarteko eguzkiak argitzen duenean itsasoa / abenduaren batean, / ostera ere egin dut gogoeta maitasunaz eta bizitzaz, / amodioz arrailtzea delako bizitzea, / zapi zaharren moduan higatzea, / Ameriketara, / Atlantikoaren gainetik hegazkinez egindako bidaien antzekoa / esperantza onez betea eta / zaratotsez, lekurik ezaz, ondokoengana ezin biltzeaz, / hainbeste oztopo eta atxakia direla bide, / nekeziaz bukatua. / Egun, / luze gabe hogeita hamazortzi urte betetzeko nagoenean eta / tamarindoekin oroitzean, / ostera ere konturatu naiz / mila urte igaro eta / urak / beti segituko duela bere bidean.